Het abstract expressionisme is een stroming die me uitermate boeit. De
actie van Pollock, de ultieme ordening van Mondriaan, de leegte van
Rothko, het zoeken van De Kooning, het woelen in materie van Appel, de
kleur van Hodgkin, maar ook de vrouwen die in deze richting werkten zijn
geweldig interessant: mijn favoriet Joan Mitchel, Lee Krasner, Perle
Fine. De gedachte dat je een abstract schilderij kunt maken dat
bijzonder genoeg is om de wereld met een nieuw stukje werkelijkheid uit
te breiden is al mooi.
Mijn schilderen gaat ook steeds meer deze
kant op en het voelt goed om het van binnenuit te kunnen laten stromen.
Van rauw tot romantisch, van groot gebaar naar klein detail.
Met dit schilderij ben ik bezig (veel doeken tegelijk onderhanden op het moment!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten